Zarządzanie sekretami Kubernetesa przy pomocy HashiCorp Vault

Zarządzanie sekretami w Kubernetesie to jeden z kluczowych elementów bezpieczeństwa aplikacji kontenerowych. Choć natywne zasoby Secret ułatwiają przechowywanie haseł, tokenów czy certyfikatów, ich domyślna implementacja nie zapewnia wystarczającej ochrony ani mechanizmów rotacji. Właśnie dlatego coraz więcej organizacji sięga po zewnętrzne menedżery, takie jak HashiCorp Vault – narzędzie, które centralizuje dostęp do danych poufnych, umożliwia dynamiczne generowanie poświadczeń i zapewnia pełen audyt operacji. W tym artykule przyjrzymy się, jak Vault integruje się z Kubernetesem i jakie korzyści daje w codziennej pracy zespołów DevOps i platform engineering.

Jednym z kluczowych aspektów bezpieczeństwa środowisk kontenerowych opartych na Kubernetesie jest zarządzanie wrażliwymi danymi, takimi jak hasła, klucze API, tokeny dostępu czy certyfikaty TLS. Kubernetes oferuje natywny mechanizm przechowywania takich informacji w postaci zasobów typu Secret. Sekrety w Kubernetesie mogą być wykorzystywane przez aplikacje uruchamiane w kontenerach jako zmienne środowiskowe, pliki montowane do podów lub parametry konfiguracyjne, co ułatwia ich integrację z usługami w ramach klastra Kubernetes.

Chociaż sekrety w Kubernetesie to wygodny i prosty sposób na zarządzanie danymi poufnymi w aplikacjach kubernetesowych, to jednak domyślna implementacja tych zasobów ma swoje ograniczenia. Przechowywane są one w formacie Base64 i bez dodatkowej konfiguracji nie są szyfrowane at-rest. Dodatkowo Kubernetes nie oferuje natywnych mechanizmów rotacji sekretów, logowania dostępu do sekretów ani ich automatycznego wygaszania. W dużych środowiskach chmurowych, zwłaszcza tam, gdzie Kubernetes jest podstawową platformą orkiestracyjną, te braki mogą stanowić poważne ryzyko bezpieczeństwa.

Spis treści:

• Dlaczego warto używać zewnętrznych menedżerów sekretów?
• Czym jest HashiCorp Vault?
• Możliwości integracji Vault z Kubernetesem
• Vault Agent Injector – przykład wdrożenia
• Przykład dynamicznego poświadczenia do bazy danych PostgreSQL
• Bezpieczeństwo i dobre praktyki
• Podsumowanie

Dlaczego warto używać zewnętrznych menedżerów sekretów?

Aby zwiększyć poziom bezpieczeństwa w klastrach Kubernetes, coraz częściej stosuje się zewnętrzne systemy do zarządzania sekretami. Narzędzia, takie jak HashiCorp Vault, pozwalają na centralne, bezpieczne i elastyczne zarządzanie danymi wrażliwymi w środowiskach kontenerowych. Vault integruje się z Kubernetesem jako zewnętrzny backend do przechowywania i udostępniania sekretów, umożliwiając dynamiczne generowanie danych uwierzytelniających, ich rotację oraz ścisłą kontrolę dostępu opartą o polityki.

W odróżnieniu od natywnych sekretów Kubernetesa, zewnętrzne menedżery sekretów, takie jak Vault, wspierają zaawansowane mechanizmy bezpieczeństwa, jak audyt dostępu do danych, automatyczna rotacja kluczy, ograniczenie czasu życia tokenów czy wielopoziomowe uwierzytelnianie. Integracja z Kubernetesem pozwala na udostępnienie sekretów aplikacjom działającym w podach bez konieczności modyfikowania ich kodu, co upraszcza utrzymanie i poprawia zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa w środowiskach produkcyjnych. Dzięki temu HashiCorp Vault staje się naturalnym rozszerzeniem architektury Kubernetes w zakresie zarządzania poufnymi danymi.

Czym jest HashiCorp Vault?

Główne funkcje Vaulta

HashiCorp Vault to system zarządzania sekretami, który znajduje szczególne zastosowanie w dynamicznych środowiskach opartych na Kubernetesie. W architekturach chmurowych, gdzie klastry Kubernetes są fundamentem platformy aplikacyjnej, Vault pełni rolę centralnego punktu udostępniania danych poufnych dla kontenerów. Umożliwia bezpieczne przechowywanie i kontrolowany dostęp do haseł, tokenów, certyfikatów TLS oraz konfiguracji aplikacyjnych, eliminując potrzebę bezpośredniego przechowywania ich w natywnych zasobach Secret w Kubernetesie.

Vault integruje się z Kubernetesem za pomocą backendu autoryzacyjnego, dzięki czemu może przypisywać uprawnienia do odczytu sekretów na podstawie kont serwisowych używanych przez aplikacje. Dzięki rozbudowanemu systemowi polityk administratorzy mogą dokładnie definiować, które aplikacje mają dostęp do których ścieżek w drzewie Vaulta. Mechanizmy te wspierają takie funkcje jak dynamiczne generowanie danych uwierzytelniających, automatyczne wygasanie tokenów oraz odnawianie ich w tle przez komponenty działające w klastrze.

Typowe scenariusze użycia w Kubernetesie

W środowiskach opartych na Kubernetesie Vault jest często wykorzystywany do dostarczania certyfikatów TLS do usług kontenerowych, generowania tymczasowych tokenów API dla aplikacji działających w podach, a także do dynamicznego uwierzytelniania do baz danych. Przykładowo, aplikacja może otrzymać unikalne, krótkoterminowe dane dostępowe do instancji PostgreSQL lub MySQL na żądanie, bez konieczności trzymania tych danych w manifeście lub zasobie Secret.

Vault wspiera również centralne zarządzanie kluczami, certyfikatami i innymi danymi poufnymi, dostarczając infrastrukturze Kubernetes zaawansowane funkcje audytu, kontroli dostępu i rotacji sekretów. Wszystko to sprawia, że Vault staje się naturalnym uzupełnieniem architektury Kubernetes tam, gdzie bezpieczeństwo i automatyzacja dostępu do danych wrażliwych są istotnymi elementami operacji.

Możliwości integracji Vault z Kubernetesem

Vault Agent + annotations

Vault Agent może być używany w środowisku Kubernetes do pobierania sekretów z backendu Vaulta i udostępniania ich aplikacjom uruchamianym w podach. W tym podejściu agent działa jako kontener pomocniczy (sidecar) lub init container. Adnotacje w definicji poda wskazują, które sekrety mają zostać pobrane i w jaki sposób mają być udostępnione. Konfiguracja Vault Agenta wymaga przygotowania pliku konfiguracyjnego, który określa backend autoryzacji (zazwyczaj jest to kubernetes), ścieżki do sekretów oraz sposób ich zapisania wewnątrz kontenera. To rozwiązanie pozwala na dość dużą elastyczność, ale wymaga manualnego zarządzania manifestami i konfiguracją po stronie Kubernetesa, co może stanowić dodatkowe obciążenie w większych klastrach.

CSI provider

Vault CSI Provider integruje HashiCorp Vault z Kubernetesem poprzez Container Storage Interface, umożliwiając aplikacjom odczyt sekretów jako plików zmontowanych w wolumenie. W tej konfiguracji sekrety Vaulta są automatycznie pobierane i umieszczane w systemie plików kontenera, co eliminuje potrzebę bezpośredniego dostępu do API Vaulta z poziomu aplikacji. CSI driver działa jako komponent kontrolera w klastrze Kubernetes i obsługuje zarówno odczyt danych, jak i ich automatyczne odświeżanie. Odświeżone sekrety są zapisywane w systemie plików kontenera. Natomiast odpowiedzialność za ich ponowne załadowanie spoczywa na aplikacji, np. poprzez implementację monitorowania plików lub cykliczny reload konfiguracji. Rozwiązanie to dobrze wpisuje się w paradygmat konteneryzacji i zachowuje spójność z innymi zasobami wolumenowymi wykorzystywanymi w Kubernetesie, co upraszcza zarządzanie dostępem do danych poufnych w kontenerach.

External Secrets Operator (ESO)

External Secrets Operator to narzędzie typu operator, które działa wewnątrz klastra Kubernetes i służy do synchronizacji danych z systemów zewnętrznych, takich jak HashiCorp Vault, do natywnych zasobów Secret. ESO umożliwia definiowanie źródeł zewnętrznych za pomocą dedykowanych CRD (Custom Resource Definitions), a następnie cyklicznie odczytuje wskazane sekrety i zapisuje je jako zasoby Kubernetesa. Integracja Vaulta z ESO pozwala na oddzielenie aplikacji od logiki komunikacji z Vaultem, co jest szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie aplikacje oczekują, że dane uwierzytelniające będą dostarczone w formie standardowych Secretów w przestrzeni nazw klastra. ESO dobrze współgra z innymi mechanizmami Kubernetesa, ale działa w sposób asynchroniczny, tj. synchronizuje dane cyklicznie lub reaguje na zmiany w zdefiniowanych zasobach Vaulta. Choć interwał synchronizacji może być konfigurowalny (np. co kilkanaście sekund), podejście to nie oferuje pełnej dynamiki znanej z metod takich jak Vault Agent, które wstrzykują i odświeżają sekrety w czasie rzeczywistym.

Init container z Vaultem

Uruchomienie Vault Agenta jako init containera to jedno z prostszych rozwiązań integracyjnych w Kubernetesie. W tym modelu agent Vaulta uruchamia się tylko na etapie inicjalizacji poda. Pobiera wymagane sekrety i zapisuje je w zdefiniowanym miejscu w systemie plików, po czym kończy działanie. Kontener aplikacyjny, który uruchamia się później, ma już dostęp do gotowych danych poufnych. Takie podejście jest stosunkowo proste do wdrożenia i nie wymaga działania dodatkowych komponentów w czasie życia poda, ale nie obsługuje dynamicznego odnawiania tokenów ani automatycznego odświeżania sekretów. Dlatego w środowiskach Kubernetes, gdzie wymagana jest wysoka dostępność aktualnych danych, init container może być stosowany tylko w mniej wymagających przypadkach.

Vault Injector (Sidecar)

Vault Injector to rekomendowany sposób integracji HashiCorp Vault z Kubernetesem, oferujący automatyzację i wysoki poziom zgodności z architekturą klastra. Działa on jako webhook mutujący, który analizuje definicje zasobów takich jak Deploymenty czy StatefulSety i na podstawie adnotacji automatycznie dodaje do poda kontener Vault Agenta oraz odpowiednie wolumeny. Injector obsługuje mechanizm autoryzacji Vaulta z użyciem Service Account Kubernetes, zarządza tokenami, a także dba o ich odnawianie oraz o odświeżanie danych. Sekrety mogą być wstrzykiwane jako pliki w określone ścieżki systemu plików kontenera lub jako zmienne środowiskowe. Dzięki pełnej automatyzacji i minimalnemu nakładowi pracy po stronie użytkownika, Vault Injector to rozwiązanie szczególnie polecane do środowisk produkcyjnych opartych na Kubernetesie, gdzie wymagana jest zarówno elastyczność, jak i niezawodność.

Porównanie opcji

Każda z metod integracji HashiCorp Vault z Kubernetesem ma swoje specyficzne zalety i ograniczenia. Vault Agent w połączeniu z adnotacjami daje dużą kontrolę, ale wymaga ręcznej konfiguracji. CSI provider upraszcza dostęp do sekretów jako plików i dobrze integruje się z modelem wolumenów w Kubernetesie, jednak wymaga instalacji dodatkowego kontrolera. External Secrets Operator jest wygodny, gdy aplikacje potrzebują natywnych Secretów, ale działa asynchronicznie i nie oferuje dynamicznej rotacji. Init container to opcja prosta, lecz ograniczona pod względem aktualizacji danych. Vault Injector łączy automatyzację z bezpieczeństwem, minimalizując pracę zespołów DevOps i zapewniając pełną zgodność z praktykami zarządzania sekretami w Kubernetesie. Wybór odpowiedniego podejścia powinien uwzględniać charakter aplikacji, sposób pracy zespołu oraz wymagania w zakresie rotacji, audytu i dostępności danych wrażliwych w klastrze Kubernetes.

Vault Agent Injector – przykład wdrożenia

Krótka konfiguracja Vaulta: KV v2, role i polityki

Na początek należy przygotować backend Vaulta, np. włączyć silnik KV w wersji 2, który będzie przechowywał sekrety. Następnie tworzymy politykę Vault definiującą uprawnienia dostępu do określonych ścieżek, np. dla aplikacji działającej w Kubernetesie.

# Przykład polityki Vault (vault-policy.hcl)
path "secret/data/myapp/*" {
  capabilities = ["read", "list"]
}

Po stworzeniu polityki, tworzymy rolę Vault dla Kubernetes, która będzie powiązana z określonym Service Account w wybranym namespace:

vault write auth/kubernetes/role/myapp-role \
  bound_service_account_names=myapp-sa \
  bound_service_account_namespaces=my-namespace \
  policies=myapp-policy \
  ttl=24h

Konfiguracja autoryzacji Vault z Kubernetesem (JWT)

Vault musi być skonfigurowany, by ufać tokenom JWT wydawanym przez Kubernetes API Server. Konfiguracja auth backendu kubernetes wygląda tak:

vault auth enable kubernetes

vault write auth/kubernetes/config \
kubernetes_host="https://" \ kubernetes_ca_cert=@/var/run/secrets/kubernetes.io/serviceaccount/ca.crt \
token_reviewer_jwt=@/var/run/secrets/kubernetes.io/serviceaccount/token

Przykład Deploymentu z adnotacjami i wstrzyknięciem sekretów

Następnie przygotowujemy manifest Deploymentu Kubernetes z odpowiednimi adnotacjami, które aktywują Vault Agent Injector jako sidecara. Sekrety są wstrzykiwane do poda jako pliki lub zmienne środowiskowe.

apiVersion: apps/v1
kind: Deployment
metadata:
  name: myapp
  namespace: my-namespace
  annotations:
    vault.hashicorp.com/agent-inject: "true"
    vault.hashicorp.com/role: "myapp-role"
    vault.hashicorp.com/agent-inject-secret-config.txt: "secret/data/myapp/config"
spec:
  replicas: 1
  selector:
    matchLabels:
      app: myapp
  template:
    metadata:
      labels:
        app: myapp
      annotations:
        vault.hashicorp.com/agent-inject: "true"
        vault.hashicorp.com/role: "myapp-role"
        vault.hashicorp.com/agent-inject-secret-config.txt: "secret/data/myapp/config"
    spec:
      serviceAccountName: myapp-sa
      containers:
        - name: myapp
          image: myapp-image:latest
          env:
            - name: CONFIG_PATH
              value: /vault/secrets/config.txt
          volumeMounts:
            - name: vault-secrets
              mountPath: /vault/secrets
              readOnly: true
      volumes:
        - name: vault-secrets
          emptyDir: {}

W powyższym przykładzie Vault Agent Injector pobiera sekret z Vaulta i umieszcza go w pliku config.txt pod ścieżką /vault/secrets/config.txt, do której odwołuje się aplikacja.

Uruchomienie i testowanie

Po wdrożeniu Deploymentu i odpowiedniej konfiguracji Vaulta możemy sprawdzić, czy sekret został poprawnie wstrzyknięty do poda:

kubectl exec -n my-namespace  -- cat /vault/secrets/config.txt

Uwagi dotyczące bezpieczeństwa i rotacji

Vault Agent Injector automatycznie odnawia tokeny i odświeża sekrety zgodnie z politykami Vaulta. Warto zwrócić uwagę, aby polityki były precyzyjne i stosować zasadę najmniejszych uprawnień (least privilege). Ustawienie TTL tokenów i polityk rotacji sekretów pozwala na bezpieczne i bezobsługowe zarządzanie danymi wrażliwymi w środowisku Kubernetes.

Przykład dynamicznego poświadczenia do bazy danych PostgreSQL

Jedną z najmocniejszych funkcji HashiCorp Vault w środowiskach Kubernetes jest możliwość dynamicznego generowania poświadczeń dostępowych do zewnętrznych usług, takich jak bazy danych. Vault może tworzyć tymczasowych użytkowników w PostgreSQL na żądanie z przypisanym czasem życia i minimalnymi uprawnieniami, a następnie automatycznie ich usuwać po wygaśnięciu. To podejście eliminuje potrzebę statycznego przechowywania haseł w sekretach Kubernetesa i znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa.

Włączenie backendu database i konfiguracja PostgreSQL

Na początek należy włączyć backend database w Vault:

vault secrets enable database

Następnie konfigurujemy połączenie Vaulta z bazą danych PostgreSQL. W tym celu potrzebujemy konta administracyjnego (lub przynajmniej użytkownika z uprawnieniami do tworzenia innych użytkowników):

vault write database/config/my-postgresql-database \
  plugin_name=postgresql-database-plugin \
  allowed_roles="myapp-role" \
  connection_url="postgresql://vaultadmin:supersecret@db-postgres.default.svc.cluster.local:5432/postgres?sslmode=disable"

Warto, aby PostgreSQL był dostępny z klastra Kubernetes (np. jako StatefulSet + Service), a Vault miał do niego dostęp po DNS-ie klastra.

Definiowanie roli Vaulta dla dynamicznych użytkowników

Kolejnym krokiem jest utworzenie roli w Vault, która będzie generować tymczasowych użytkowników PostgreSQL na żądanie:

vault write database/roles/myapp-role \
  db_name=my-postgresql-database \
  creation_statements="CREATE ROLE \"{{name}}\" WITH LOGIN PASSWORD '{{password}}' VALID UNTIL '{{expiration}}'; GRANT SELECT ON ALL TABLES IN SCHEMA public TO \"{{name}}\";" \
  default_ttl="1h" \
  max_ttl="24h"

Vault będzie teraz w stanie automatycznie tworzyć konta PostgreSQL z 1-godzinnym TTL i ograniczonymi uprawnieniami (np. tylko SELECT).

Udostępnianie dynamicznych poświadczeń w Kubernetesie

Aby udostępnić wygenerowane dane aplikacji w Kubernetesie, używamy standardowych adnotacji Vault Injectora. Poniżej przykład Deploymentu, który wstrzykuje login i hasło do PostgreSQL jako osobne pliki:

metadata:
  annotations:
    vault.hashicorp.com/agent-inject: "true"
    vault.hashicorp.com/role: "myapp-role"
    vault.hashicorp.com/agent-inject-secret-username.txt: "database/creds/myapp-role"
    vault.hashicorp.com/agent-inject-template-username.txt: |
      {{ with secret "database/creds/myapp-role" -}}
      {{ .Data.username }}
      {{- end }}
    vault.hashicorp.com/agent-inject-secret-password.txt: "database/creds/myapp-role"
    vault.hashicorp.com/agent-inject-template-password.txt: |
      {{ with secret "database/creds/myapp-role" -}}
      {{ .Data.password }}
      {{- end }}

Aplikacja uruchomiona w podzie ma teraz dostęp do tymczasowych poświadczeń w postaci plików:

/vault/secrets/username.txt
/vault/secrets/password.txt

Rotacja i wygasanie

Vault automatycznie usuwa konto PostgreSQL po wygaśnięciu TTL. Jeśli w międzyczasie pod nadal działa i potrzebuje poświadczeń, Vault Agent (jeśli tak skonfigurowany) odświeży je automatycznie. Aplikacja może wykrywać zmiany plików i ponownie ustanawiać połączenie z bazą.

Dynamiczne poświadczenia nie wymagają utrzymywania stałych haseł i znacznie ograniczają skutki ewentualnego wycieku danych. Kluczowe jest jednak stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, zarówno w konfiguracji roli Vaulta, jak i w politykach dostępu przypisanych do Service Accounta Kubernetes. Warto również monitorować użycie dynamicznych użytkowników w logach PostgreSQL, by w razie potrzeby wykryć nieautoryzowane aktywności.

Bezpieczeństwo i dobre praktyki

Least privilege: polityki Vault i Service Accounty Kubernetes

Jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa w integracji HashiCorp Vault z Kubernetesem jest stosowanie modelu najmniejszych uprawnień (ang. least privilege). Każda aplikacja uruchamiana w podzie powinna mieć przypisany osobny Service Account Kubernetes, którego nazwa i namespace są jednoznacznie związane z polityką dostępu w Vault. Dzięki temu możemy precyzyjnie zdefiniować, do jakich ścieżek i danych dana aplikacja ma dostęp, a do jakich nie.

Polityki Vault (ang. policies) powinny być minimalne i dedykowane tylko do konkretnego przypadku użycia, np. odczyt konkretnego sekretu z backendu kv. Przypisanie takiej polityki do roli Vaulta powiązanej z kontem serwisowym Kubernetesa, zapewnia nie tylko przejrzystość konfiguracji, ale też ogranicza potencjalny wpływ ewentualnego naruszenia bezpieczeństwa. W środowiskach produkcyjnych, w których działa wiele aplikacji w różnych przestrzeniach nazw (namespace’ach), granularność polityk i izolacja ról jest kluczowa dla utrzymania bezpiecznej architektury w klastrze Kubernetes.

Obsługa TTL i rotacja sekretów

Vault wspiera mechanizm TTL (time-to-live) dla tokenów, certyfikatów i dynamicznych danych uwierzytelniających. W przypadku integracji z bazami danych, Vault może korzystać z dedykowanych pluginów (np. dla PostgreSQL, MySQL), które umożliwiają tworzenie krótkoterminowych kont użytkowników z przypisanym czasem życia i precyzyjnie określonymi uprawnieniami. Takie podejście eliminuje potrzebę ręcznego zarządzania kontami i ogranicza ryzyko związane z długoterminowymi poświadczeniami. W kontekście Kubernetesa, rotacja sekretów ma szczególne znaczenie dla aplikacji, które korzystają z poświadczeń tymczasowych, np. haseł do baz danych lub certyfikatów TLS generowanych on-demand.

Vault Agent Injector oraz CSI provider mogą odświeżać sekrety w tle bez konieczności restartowania poda. Warto więc zadbać o to, by aplikacje potrafiły zareagować na zmianę pliku z sekretem (np. poprzez mechanizm inotify lub cykliczny reload). Ustawienie krótkiego TTL w połączeniu z automatyczną odnową zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa i minimalizuje ryzyko używania nieaktualnych lub przechwyconych danych dostępowych. W przypadku dynamicznych poświadczeń do baz danych, Vault może nawet automatycznie wygenerować nowe konto z ograniczonymi uprawnieniami i usunąć je po wygaśnięciu.

Audyt dostępu do sekretów

Vault posiada natywny system audytu, który umożliwia śledzenie wszystkich operacji na sekretach – zarówno odczytów, jak i zapisów. Każda próba uzyskania dostępu do danych poufnych, również przez aplikacje działające w podach Kubernetes, może być zapisywana w logach audytu z uwzględnieniem tokenu, ścieżki, timestampu oraz adresu IP.

W środowisku Kubernetes warto skonfigurować przynajmniej jeden backend audytu, np. do pliku lokalnego lub zewnętrznego systemu logowania. Dzięki temu możliwa jest analiza incydentów, wykrywanie nadużyć i zapewnienie zgodności z wymogami audytowymi (np. ISO 27001 czy SOC 2). W połączeniu z odpowiednio rozdzielonymi politykami i rolami, system audytu Vault pozwala na pełną kontrolę nad tym, które aplikacje w Kubernetesie uzyskują dostęp do jakich danych i kiedy dokładnie miało to miejsce.

Podsumowanie

Kiedy warto sięgnąć po Vault?

HashiCorp Vault doskonale sprawdza się w środowiskach Kubernetes, w których bezpieczeństwo danych wrażliwych jest traktowane priorytetowo. Jeśli infrastruktura zawiera wiele aplikacji wymagających dostępu do różnych tajemnic, tj. baz danych, tokenów API, certyfikatów TLS, a jednocześnie istnieje potrzeba centralnego zarządzania dostępem, rotacją i audytem, Vault stanowi naturalny wybór. Rozwiązanie to jest szczególnie przydatne w zespołach DevOps i platform engineering, które budują platformy Kubernetes jako usługę (Kubernetes as a Platform) i chcą zunifikować sposób dostarczania sekretów do podów. Vault daje też przewagę w środowiskach multi-cloud, hybrydowych lub regulowanych (np. w sektorze finansowym), gdzie śledzenie dostępu i kontrola polityk są wymagane audytowo.

Kiedy to overkill?

W prostych środowiskach Kubernetes, gdzie aplikacje mają niewielkie wymagania w zakresie sekretów, np. używają jednego tokena do zewnętrznego API lub przechowują dane w jednej bazie, wdrażanie pełnej instancji Vaulta może być nieproporcjonalnie kosztowne operacyjnie. Zarządzanie backendami, rolami, politykami i tokenami wymaga nie tylko wiedzy, ale też dodatkowej automatyzacji i monitoringu. W takich przypadkach wystarczające może być użycie natywnych sekretów Kubernetesa w połączeniu z mechanizmami szyfrowania danych w etcd (EncryptionConfiguration) lub prostszymi narzędziami, jak sealed-secrets lub SOPS.

Propozycje dalszych kroków

Zanim Vault zostanie wdrożony w środowisku produkcyjnym Kubernetes, warto przetestować różne metody integracji – od Vault Injector, przez CSI Provider, po External Secrets Operator, aby dobrać rozwiązanie najlepiej dopasowane do potrzeb zespołu i aplikacji. Dobrą praktyką jest również wdrożenie środowiska stagingowego, w którym można bezpiecznie eksperymentować z politykami, TTL-ami i automatyzacją. Dalsze kroki mogą obejmować integrację Vault z innymi komponentami infrastruktury, takimi jak cert-manager, bazodanowe pluginy Vaulta, HCP Vault w trybie SaaS czy też integracja z kontrolerem dostępu opartym na OPA lub Kyverno. Wdrożenie Vaulta w Kubernetesie nie musi być jednorazowym wysiłkiem. Może być częścią strategii długoterminowego rozwoju platformy chmurowej, w której bezpieczeństwo jest integralną częścią całego cyklu życia aplikacji.